Vang die stralen!

Ein-de-lijk: LENTE! Ohhhh, wat was ik hier aan toe!

Vandaag heb ik voor het eerst weer buiten geluncht, zonder jas, zonder vest: top! Ik voel me op deze dag in het jaar altijd een soort energiemeter. Een meter die dan elke minuut voller en voller raakt. De zon lijkt me weer compleet te maken. Alsof ik in de herfst een deel van mezelf in een verhuisdoos heb gedaan en heb opgeborgen, die ik nu weer terug vind tijdens de voorjaarsschoonmaak.

Ik maak sinds twee jaar een kalender met foto’s die ik in die maanden heb genomen. Vijf dagen geleden, draaide ik de kalender om naar maart en kwam ik bovenstaande foto tegen. Ik word zo ontzettend blij van foto’s die ik maak. Men vraagt vaak wat ‘er aan is’. Bij het maken van de foto had ik een bepaalde emotie en als ik die emotie weet over te brengen in de foto, is het een foto. Anders is het een kiekje. Ik houd niet van kiekjes. Is dat herkenbaar? Of is dat maf?

Veel mensen hebben emoties bij kunst of bij muziek. Het fijne is, is dat ik dat heb bij verhalen, kunst, mensen, natuur, dieren en extreem bij foto’s en muziek. Op dit moment luister in naar Emeli Sande. Een beeldschone vrouw met een stem waardoor ik helemaal ‘soft’ word. In tegenstelling tot het nummer Scream & Shout van Will.i.am en Britney Spears… Bij het horen van het refrein word ik helemaal knetterhyper! Heerlijk!

Graag kom ik even terug op de foto’s, aangezien die iets gemakkelijker te delen zijn dan top 40-nummers. Hieronder staan al mijn foto’s van de kalender van 2012 en uitleg waarom ik ze maakte en uitkoos voor de kalender.

Voorkant:
Vigelandsparken in Oslo: dit kunstwerk heb ik lang staan bekijken. Ik houd enorm van menselijke vormen en ik kreeg er een grappig gevoel van. Het voelde als een visuele puzzel met al die mensen in elkaar verstrengeld. Ook vond ik iets sterks uitstralen, want ‘je kwam er niet echt tussen’.

Januari
Deze ´knusse´ merel vond in de Delftse Hout. Derk en vrienden waren schaatsen op de dichtgevroren meren en ik trok er met mijn camera op uit om de sneeuwwereld vast te leggen.
Aan de ene kant was ik helemaal in mijn element, alleen fotograferend. Aan de andere kant fotografeer ik graag samen met mijn schoonvader en voelde me dus ook wat alleen.
Aan het eind van mijn wandeling kwam ik deze merel tegen: enigszins alleen, maar het vogeltje leek in zijn element.

Februari
Deze foto is gemaakt op de boot van Texel naar Den Helder. We hadden net een weekend met de familie doorgebracht op Texel. Ik was daar nog nooit geweest en vond daar rust, gezelligheid en een bijzonder landschap.
De foto geeft mijn gevoel op het moment van de foto goed weer: nagenietend van het landschap, knus met Derk achter me, een stille en strakke zee. Een onvergetelijk, bijna niet-Nederlands gevoel.

Maart
Deze foto is dus gemaakt in maart vorig jaar in de tuin van mijn ouders.
Deze bloesem straalt voor mij hetzelfde gevoel uit dat ik vandaag weer voor het eerst ervaarde: eindelijk, daar is de zon! Opladen, verder groeien en genieten.

April
Deze rups kwam ik vorig jaar april tegen in de bossen bij Wassenaarse Slag. Het leek wel herfst, maar het was voorjaar. Overal kwam ik spinnenwebben tegen, beestjes druk bezig en zo ook deze rups. Wat ik mooi vind aan deze foto, is dat deze rups heel lastig te vangen was en ik blij ben dat er een foto scherp was. Door de wind tolde hij steeds rond en door het kleine oppervlak, kreeg ik hem maar moeilijk scherp. Dit lucky shot maakte mijn hele middag goed.

Mei
Een van mijn favorieten van 2012! Deze foto was ook bijna mijn canvasdoek geworden die nu aan de muur hangt. Deze foto vind ik vooral spannend. De bloem sprong bijna open! Ook kan ik me er een voorstelling van maken, hoe de bloem eruit ziet als hij wél net open is gesprongen. Het maakt me nieuwsgierig.

Juni
Deze pauw heb ik op de foto gezet in Plaswijckpark in Rotterdam. Hier waren wij met mijn werk naartoe en ik kon deze pauw niet laten gaan.
Het is een vrij standaard foto en toch vond ik hem de moeite waard voor de kalender. De kleuren en de patronen vangen mijn visuele behoefte aan patronen en bijzondere vormen. Ik kan er minuten naar kijken.

Juli
Deze foto is gemaakt vanaf het balkon van vrienden die in Oslo wonen. Het biedt een uitzicht op Oslo, met donderwolken om ons heen, waar een zonnetje doorheen breekt. Dit leverde de mooiste regenboog op, die ik heb vast kunnen leggen. Eentje van 180 graden had ik nog nooit te pakken gehad!
De foto is voor mij bijzonder, omdat ik een enorme fan ben van het weer. Ik heb bergen boeken over het weer en sta midden in de nacht op, om onweer te fotograferen en te bekijken. Het is een soort adrenalineshot voor mij als ik onweer hoor of lichtflitsen tussen de wolken zie. Ik begrijp niet waar dit vandaan komt, maar ik houd er van!
Als ik deze foto zie, word ik blij.

Augustus
Deze foto is gemaakt tijdens onze vakantie in Noorwegen. Het is het uitzicht vanaf het uiterste puntje van het Nærøyfjord.
Voor mij is dit een bijzondere foto. Terwijl alle mensen al van de ferry af waren voor de toeristische snuisterijen en andere activiteiten, maakte ik gebruik van het moment dat ik even een mooie, vrije foto kon maken. Het is een kleurenspel, een bijzondere plek om geweest te zijn.

September
Met een beetje smokkelen: deze is ook tijdens de vakantie in Noorwegen in augustus gemaakt. Ik moest hem er ook op zetten!
Als ik naar deze foto kijk, weet ik weer precies hoe het was daar, toen ik uit de auto stapte: koud, winderig, af en toe een straal zon, sneeuw op de toppen. Het eerste echte Noorwegen-gevoel! Een sfeer die ik nog niet kende, puur natuur. Zo zuiver en fris heb ik nog nooit een omgeving meegemaakt. Bizar.

Oktober
Deze foto is genomen aan de rand van een bos in Overloon. Derk en ik waren hier een weekendje weg in oktober 2012. Om eerlijk te zijn: deze foto heb ik niet gemaakt.
Derk heeft hier voor het eerst samen met mij gefotografeerd. Hij kreeg interesse in hoe diafragma’s werken en dat heb ik hem uitgelegd door zelf foto’s te laten maken. Deze foto is de eerste foto die hij ´zomaar´ maakte. Ik vind hem mooi, om de kleuren, het onbelangrijke onderwerp (daar ging het namelijk niet om op dat moment) en de prachtige herinnering.

November
Deze foto is gemaakt in een bos bij Nijmegen. Wij waren bij mijn broer en schoonzus. Het was prachtig weer en daarom maakten we een heerlijke wandeling in de omgeving. Het was écht novemberweer.
Wat is novemberweer? Zacht licht, herfsttinten in de bossen, aangenaam, de geur van de natte natuur en rust. Dat vind ik terug in de foto.

December
Ook deze foto is op Texel gemaakt.
Eigenlijk is deze foto om meerdere redenen mooi. Ik houd enorm van het strand. Ik houd enorm van wandelen in die omgeving. Ik houd enorm van fotograferen. Ik houd enorm van de seizoenen. Ik houd enorm van mijn familie en vrienden.

Stiekem was het nogal een klus om deze blog te schrijven… Soms vraag ik me wel eens af, waar ander mensen dit soort momenten vandaan halen…

Voor mij geldt: geluk zit in kleine, alledaagse dingen.

Tamara

Kick-off blog

Daar is hij dan: mijn eerste blog. Bovenstaande foto was de aanleiding voor het opstarten van deze blog.

Ik had vrijdagmiddag een briefje in mijn brievenbus. Op nummer 114 was een pakketje voor mij afgeleverd. Eindelijk, mijn kerstcadeau was binnen: een groot canvas doek met een close-up van het zijaanzicht van een Spaanse margriet. Ik postte op Facebook een berichtje met de foto en de tekst: Jeeeuh, mijn kerstcadeau is binneeeeeeen! Whoehoe! Eindelijk! #trots Daarbij voegde ik drie foto’s toe: een van het doek in de doos, een van het doek nog in noppenfolie en een van het doek aan de muur. Ik bedacht me dat het gevoel dat ik kreeg door de ontvangst van het doek, niet uit te drukken was op Facebook. Ik was trots, blij, raakte enorm gemotiveerd en het gaf me veel energie. Soms is er gewoon meer toelichting nodig dan een berichtje als Facebook, om duidelijk te maken wat ik er eigenlijk mee had willen zeggen.

Het duurde even voordat ik deze foto heb uitgekozen. Het was niet eenvoudig om uit mijn duizenden foto’s een foto te kiezen die paste bij mijn huidige woonsituatie en een die ik gemakkelijk kan overplaatsen naar een nieuw huis. Tevens zegt de keuze voor deze foto veel over waar ik echt waarde aan hecht. Het zegt iets over hoe ik in het leven sta en over hoe ik mijn keuzes maak.

Op Facebook plaats ik vaak berichten, foto’s en soms ook filmpjes. Na jarenlang Facebook-gebruik, ben ik wel toe aan wat meer diepgang in de berichten die ik plaats. In 2010 was ik even uit de roulatie door een fikse uveïtis (een inwendige oogontsteking). Veel mensen wilden in die tijd weten hoe het met mij ging en ik heb toentertijd op, jawel, Hyves (zó 2003) mijn eerste aanzet voor een blog geschreven. Deze heb ik naar Facebook gekopieerd en lees ik nog regelmatig. Bij het stoppen van mijn blog, kreeg ik veel reacties hoe jammer mensen dit vonden. Blijkbaar amuseerde het sommige mensen.

Ik hoop dat ik jullie via deze blog, zo nu en dan eens een update kan geven van mijn belevenissen, ideeën, recepten en foto’s kan delen. Een alles-in-één-blog, zo zie ik het eigenlijk maar.

Misschien wordt het niets. We zien het wel. Ik kan me er niet druk om maken.

Tamara